Bana ne oldu? ikinci anevrizma

Iki  hafta once bir cuma gunu sabah kalktim. Kafamda aksamdan pisirdigim balkabaklarini kurabiyeye cevirmek vardi. Mutlu muydum ya da baska birsey dusunuyormuydum hatirlamiyorum. 

&

Tuvalete gittim korkunç bir agriyla ciktim. Leo yanimdaydi esim yoktu. Leo gormesin diye bahceye ciktim agri kusma. Biliyordum basima ne gelmekte oldugunu, ben bunu bes sene once yasadim.Leo geldi inlemelerime boyle yapma diye beni azarladi kuzum. Bes sene once sag bobregimin yuzde otuzunu yitirmistim ama bir daha olmayacak dedi Turkiye'deki, Fransa'daki doktorlar. Bir eve ucak carpmasi gibi bir daha olmazmis. Bobrek atardamari yirtilmasi sonucu pihti ve organ olumu. Esimi aradim acile gittik. Iki buklum agrilarlar bobrek anevrezmasi geciriyorum bana heparin(kan sulandirici) verin dedim. Kimse dedigimi ikiletmedi. Romanya'liydi acil doktoru. Iki yollari kesisen yabanci. Tabi bu hastaligi bilmiyor, o kadar ender gorulen bir durum ki. Fransa'da 200 vaka gorulmus. Serum verilmeye baslandi arada gidip scan cekildi evet teshisim dogru bobrek anevrizmasi ve bobregimin yuzde yirmisi gitmis. O ana kadar belki bobrek tasi dusuruyorumdur diye avunmaya calisiyorduk esimle. Agrim yavasca azaldi. Benim doktorum Caen'da dedim Romanya'li doktor siz mi ben mi arayayim dedi çok komikti bizden daha çaresiz gozukuyordu. Ismini heceledik anlayamadi ah baska bir yabanci:=) Biraz sonra geldi, emekli olmus benim doktor yine de o hastaneye nakledilmek istermisin diye sordu. Ameliyatla durdurulabilecegini zannediyor ona çare ariyordu. Halbuki ameliyat bir çare degil bu durumda.  Sonra Nefreloji bolumunu aradi ve benim yakisikli doktorum geldi. Allahtan daha once ysadigi tecrubesi oldugu bir konuymus. Hemen 5. kattaki servise alindim. Buraya kadar iyiydi, idare ediyordum, esim fotografimi cekiyor gulumsuyorum. Derin bir tahrip yok idare ediyorum. Haftsasonu nispeten sakince gecti Heparin'e devam ve coumadin (alti ay kullanacagim kan sulandirici) almaya basladim içim rahat bu is bitti. Ancak coumarin seviyesini ayarlamak biraz zaman aliyor. Doktora pazartesi cikayim diye baski yapiyorum saliya erteleniyor. Sali agrilarim basliyor carsambaya erteleniyor derken ikinci bolum basliyor.
&

Ikinci bolum çok acili, agri kesiciler, damardan verilen ilaclara ragmen geçmeyen bir aci morfin donemim basliyor. Gunler, saatler, sesler kayboluyor, sesim cikmiyor ama sadece acim var onu hatirliyorum. Dayanilmaz bir acim var ve bu oyle bir aci ki bobregimi kaybediyorum oksijen gidemediginden oluyor zavalli bobregim. Bir sey yapamamanin çaresizligi bobregim gidiyor...Sanirim iki gun surdu bu donem. Sonra yavas yavas morfin kesildi. Bobregimin kaybi yuzde elliye ulasmis. Hala benimle ama, hala calisiyor. Sukurler olsun. Sonraki donem daha once yasadiklarim gibi olu hucrelerin verdigi agri ve ates. Bagirsak problemleri. Yavas yavas sis perdesi aralanirken ben hareketlenebildim. Hastane koridorlarinda yuruyebilmeye basladim. Ben bolumdeki genc hastayim diger hastalari ziyarete gelen cocuklari bile benden buyuk. Nefroloji bolumu diyaliz hastalari var yani beterin beteri var. Kollarim delik desik ama nedir ki lafi olmaz. Oglum geliyor beni gormeye ama huysuzlaniyor belli ki beni boyle gormek istemiyor uzatmiyoruz ziyareti.Bes katli bir hastane resmi cizmis disavurumcu arkadas serumlar, hemsireler, yataklar tam tekmilli hastanen ama icinde ben yokum! O aci veren dayanilmaz donemde telefon edenlerle konusamiyorum kim aradi etti hatirlayamiyorum esim cevap veriyor. Degisen vardiyalar degisen hemsireler, hastabakicilar hep Fransa'da hastaneye yatmaktan korkardim naz cekmiyor cok sertler diye. Oyle degil hepsi çok yumusak, iyi canla basla calisiyorlar o an en muhtac oldugum insanlar onlar. Morfin kafasiyla kotu kranlik canavarimsi yuzler goruyorum ama zihnimi isgal etmelerine izin vermiyorum. Aciya dayanmak kendime umut vermek icin surekli meditasyon yapiyorum, organlarimi teker tekerk seviyorum sari sifa verici bir isigin tum artlerimi actigini hayal ediyorum biraz iyi geliyor. Dualar ediyorum inanmaya calisarak. On gun kaldim hastanede sonunda ciktim. Sis perdesi aralanir gibi. Kotu bir kabusu hatirlayip içinizin titremesi gibi, ancak yavas yavas hafifliyor yasadiklarim. Sukrediyorum yasadigim, nefes alabildigim oglusumu gorebildigim icin. Annem geldi dun sanki hersey daha bir yoluna girdi. hala cok yorgunum uzun konusamiyorum diyaframim kitleniyor. Sukretmekle mesgulum ya beyin ya kalp arterlinden birine olsaydi. Bes sene once yasadiklarimi yazdigimda  kendi duygularima yer vermemisim. Simdi yaziyorum arada sacma sapan seylere sikildigim zaman okumak icin, neyin onemli oldugunu kendime hatirlatmak icin...

Ani olan bir sey bu bilinen bir nedeni yok. Dusundugumde son iki aydir kendimi surukledigim sikinti kuyulari disinda elimde birsey kalmiyor. Kolestrolum, sekerim yok, genetik rahatsizligim yok, sigara icmiyorum, dogum kontrol hapi kullanmiyorum,  darbe almadim. Bes sene oncede arastirmislardi simdi yeniden arastiracaklar nedenini bulmak icin çunku bundan sonrasi onemli. Iki bobregimde kirpildi ama hala calisiyorlar ve benimleler allaha sukur. Hayatim boyunca saglikli beslenmeye takintili oldum organik yiyecege yoneldim olmadi kendim yetistirdim çok saglikli oldugumu dusunurken gelen tokatlar bunlar. Beni kendime getiren. Bir ihtiyar gibi yavas hareket ettigim nekahat donemimimde ben nereye kosuyordum diyorum kendime? neden bu kadar acelem vardi neyi yetistirmeye calisiyordum. Neden vucudumu kendimi oturup iki dakika dinleyemedim. Kendini patlatacak kadar stres yaratmaya degen birsey var miydi gercekten ortada? Yoktu. Bedenim organlarim sizden ozur dilerim.

Hastaliklari anlamak benim çozebilecegim birsey degil belki ama hastalara bakinca cok fazla ortak nokta bulamiyorum. Neyse isin ozu yasiyorum, nefes aliyorum, sukrediyorum. Bu  sureci uzakta olmalarina ragmen benimle beraber yasayan destek mesajlarini ve dualarini esirgemeyen comert ve iyi arkadaslarima, dostlarima minnettarim. Sagolun varolun aldigimiz her nefes degerli arada hatirlamak ve mumkunse hic unutmamak lazim.....

Tedavi suresince kan sulandirici ilaç kullanacagim daha once yaptim gene yaparim diye umud ediyorum. Beslenme duzenim tamamen degisti yesil yapraklilar yok, aslinda tamamen kesmeyin diyorlar ama ben daha once nasil yapiyordum tam hatirlayamiyorum. O da duzene girecek çok yakinda umarim. Saglicakla kalin...